Να ξεκινήσουμε ανάποδα, λέγοντας πως η ταινία είναι πάρα πολύ καλή σε όλα της. Περιληπτικά, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ένα ζευγάρι Βρετανών πάει να μείνει στη Γερμανία, στο σπίτι ενός Γερμανού, του οποίου το σπίτι έχει επιταχθεί. Εκεί δημιουργείται μια απροσδόκητη σχέση της Βρετανής γυναίκας με τον Γερμανό. Το πιο δυνατό σημείο της ταινίας , είναι μακράν οι ερμηνείες....
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Η Ιστορία της Ναχίντ (2015)
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...