Shutter Island
CLOSE AD
CLOSE AD
Κριτικη ταινιας απο τους επισκεπτες
Λυκόπουλο, 21/01/2022
Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει ξαναδώσει κι άλλο θρίλερ τουλάχιστον μία φορά στο παρελθόν, με το "Το ακρωτήρι του φόβου", αλλά αυτή τη φορά πραγματικά βρισκόμαστε σε έναν άλλο κόσμο. Ο Leonardo DiCaprio κάνει μια εξαιρετική ερμηνεία για άλλη μια φορά. Ακόμη και μικροί ρόλοι παίζονται από σπουδαίους ηθοποιούς και δίνουν πραγματικά κάποια βαρύτητα στο όλο θέμα. Είναι μια μεγάλη βόλτα ψυχολογικού θρίλερ τότε. Μαζί με τον Ben Kingsley είναι και οι δύο εξαιρετικοί και ο Mark Ruffalo ήταν επίσης απρόσμενα καλός
Συνολικά, πολύ συναρπαστικό και έξυπνο, με ένα τέλος που πραγματικά σε κάνει να σκεφτείς. Δεν είναι αυτό που θεωρώ τέλεια ταινία, αλλά η σκηνοθεσία και η ερμηνεία καλύπτουν τυχόν αμφιβολίες. Επιπλέον, είναι πιθανώς μια ταινία που πρέπει να δείτε περισσότερες από μία φορές για να την κατανοήσετε ή να την εκτιμήσετε πλήρως
Καλοτυχος, 05/09/2019
Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ από τον μετρ Μάρτιν Σκορσέζε, με τρεις μεγάλους ηθοποιούς (Ντι Κάπριο, Ράφαλο, Κίνγκσλει) με Χιτσκοκική ατμόσφαιρα και μια μεγάλη ανατροπή στο τέλος που μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε τη ταινία από τη αρχή και να τη ξαναδούμε με τα νέα δεδομένα. Όντως, στα 3/4 της ταινίας, ενώ νομίζουμε οτι έχουμε καταλάβει τι γίνεται, τα πράγματα μπερδεύονται πολύ και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια απρόβλεπτη εξέλιξη που πραγματικά εκπλήσσει (αν και η ταινία μας προετοιμάζει πετώντας ανά διαστήματα μερικές άσχετες σκηνές). Μπορεί η εμμονή και η παράνοια του Ντι Κάπριο να είναι κορυφαία ερμηνευτικά, αλλά ταυτόχρονα, η τάχα ουδετερότητα του Ράφαλο και ο στιβαρός χαρακτήρας του Κίνγκσλει ως διευθυντή του ιδρύματος είναι αυτά που κάνουν την αντίθεση και τονίζουν ακόμη περισσότερο τον ρόλο του ψυχοπαθή (τελικά) Ντι Κάπριο. Εξαιρετική σε όλα της η ταινία, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να μη τη δείτε, ακόμα και 10 χρόνια μετά