Ακόμα μια ταινία που διαδραματίζεται στο Μεξικό με θέμα ναρκωτικά, βία και απαγωγές. Ντελ Τόρο και Χάγιεκ σίγουρα κρατάνε τη ταινία ενδιαφέρουσα. Ο Όλιβερ Στόουν έχει κάνει προσπάθεια αναμφισβήτητα, με την αναμενόμενη λόγω σεναρίου σκληρότητα, με ελαφρές υπερβολές αλλά το όνομα που κουβαλά δεν ανταποκρίνεται στο αποτέλεσμα. Γενικά, πολύ μέτρια
Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...
Σαχάρα (2005)
Μου αρέσουν οι ταινίες που είναι εξαιρετικά απίστευτες, καθώς αυτού του είδους οι ταινίες είναι συνήθως και διασκεδαστικές. Το Sahara, όχι δεν ήταν απλώς μια διασκεδαστική ταινία, αλλά ήταν μια κακή φθηνή παραγωγή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ. Προσωπκά πιστεύω οτι κανείς δεν θα τη παρακολουθούσε πάνω από 15', αν δεν υπήρχαν ο Μάθιου Μακόναχι και η Πενέλοπε Κρουζ....