Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Το Ξέπλυμα (2019)
Ο κινηματογράφος στα καλύτερά του. Μια ελαφριά, διασκεδαστική, μια προκλητική ιστορία που λέει μια δύσκολη αλήθεια για την εποχή μας. Η υπεροπτική στάση των αφηγητών μιμείται υπέροχα τη νοοτροπία των πλούσιων, όχι μόνο του σήμερα, αλλά όλων των εποχών. Λένε στην αρχή ότι είναι ένα παραμύθι, αλλά θα έλεγα ότι είναι ένα μοντέρνο παραμύθι ηθικής. Μην περιμένετε μια σκοτεινή ταινία....