Μια καλή ρομαντική κομεντί από τις δεκάδες που κατακλύζουν κάθε χρόνο τον κινηματογράφο. Ένα πολύ δυνατό καστ κι ένα μάλλον συνηθισμένο αλλά καλά διασκευασμένο σενάριο συνθέτει μια αξιοπρεπέστατη αισθηματική κωμωδία που δεν ανταγωνίζεται για όσκαρ, αλλά βλέπεται το λιγότερο ευχάριστα. Κεντρικός ήρωας ο Στιβ Καρέλ στο ρόλο του απατημένου συζύγου που ζητά την εκδίκησή του αλλά αναπόφευκτα...
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...