Η τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι παρανοική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και εξαιρετικά άτακτη, αλλά με άφησε κάπως ψυχρό. Η Έμα Στόουν υποδύεται το τέρας του Φρανκενστάιν της ταινίας, μια γυναίκα που θέλει ανεξαρτησία και ελευθερία, σεξουαλικά αλλά και γενικά, χωρίς να χρειάζεται να ζήσει τη ζωή της με κανόνες που έχουν θεσπίσει οι άνδρες. Είναι μια δυνατή και περήφανη...
Το μόνο ενδιαφέρον που μπορείτε να βρείτε σε αυτή τη ταινία είναι οι πέντε καλλίγραμμες νεαρές cheerleaders - κι αυτό αν είστε έφηβος. Αποτυχημένη κάθε προσπάθεια αστυνομικής προσέγγισης και αδιανόητο πως ένας μεγάλος ηθοποιός όπως ο Τόμι Λι Τζόουνς πρωταγωνιστεί σε ένα τέτοιου είδους σενάριο. Γνωστή αμερικάνικη - πετυχημένη προφανώς στην Αμερική - συνταγή του Χόλιγουντ προορισμένοι...
Δια Πυρός και Σιδήρου (2004)
Τι να πούμε γι αυτή τη ταινία...Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον στα καλύτερά του με το παιδί-θαύμα Ντακότα Φάνινγκ, καταιγιστική δράση και μοντάζ που ζαλίζει. Δράμα, δράση και αγωνία από την αρχή μέχρι το τέλος. Και από τις λίγες φορές που το τέλος δεν είναι και τόσο happy. Με λίγα λόγια, εξαιρετική