Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους
Πρώτον, είναι λάθος να έχουμε τον Ryan Reynolds εκτός ταινίας τόσο νωρίς. Καθώς σκοτώνεται γρήγορα, δημιουργείται ένα κενό μεγέθους αστεριού στην ταινία. Είναι μια χαρά να χρησιμοποιείς έναν άγνωστο ηθοποιό σε αυτόν τον ρόλο. Ο Kevin Costner κάνει κάποια βήματα για να γεμίσει το κενό, αλλά καθόλου αποτελεσματικά. Επίσης γρυλίζει αντί να λέει τα λόγια του. Η πρώτη του εμφάνιση είναι...
Spider-Man: No Way Home (2021)
Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...