Ο κορεατικός κινηματογράφος παράγει καλές ταινίες που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Έχοντας δει το Παράσιτα, αποφάσισα να ρίξω μια ματιά σε αυτήν την τόσο αναγνωρισμένη ταινία. Ο πρωταγωνιστής του Το Παιχνίδι με τη Φωτιά είναι ένας αφελής νεαρός Κορεάτης, ο Jongsu, που συμμετέχει σε μια ζωή που γίνεται σταδιακά πιο ενδιαφέρουσα σε κάθε σκηνή, αλλά δεν παθιάζεται μέχρι να ερωτευθεί...
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...