Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Αποστολή στην Μπριζ (2008)
Έχουν οι πραγματικά απαίσιοι άνθρωποι αυστηρό ηθικό κώδικα και βαθιά συνείδηση; Θα υποθέσω πως όχι, αλλά στο Αποστολή στη Μπριτζ ο συγγραφέας/σκηνοθέτης Martin McDonagh μάλλον θα διαφωνήσει. Η ταινία είναι πολύ καλή και γενικά διασκεδαστική με μερικές σκοτεινές και περιστασιακά αγωνιώδεις στιγμές, ωστόσο ποτέ δεν με ενθουσίασε πλήρως. Η ευρηματικότητα της ιστορίας και ο ηθικός...