Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Υπόσχεται πάθος αλλά αποτραβιέται σαν συνεσταλμενη κοπελίτσα. Υπόσχεται μυστήριο και μετά ξεδιπλώνεται με χασμουρητό. Η φαση της παρατημένης φτωχουλας ...υποτονική και αβέβαιη και η ίδια αν τον ήθελε πραγματικά. Γενικά οι ηθοποιοί θυμιζουν δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν το ωράριο τους. Δε μού άρεσε.
Έβερεστ (2015)
Υπάρχει μια ομοιότητα εδώ τόσο στην ιστορία όσο και στην προσαρμογή της με την ταινία Η Καταιγίδα (2000). Οι εμπλεκόμενοι χαρακτήρες κάνουν μια τίμια προσπάθεια - αλλά οι προσπάθειες καλής πίστης των ανθρώπων μπορούν να φτάσουν μέχρι ένα σημείο. "Η φύση έχει πάντα την τελευταία λέξη", παρατηρεί ένας χαρακτήρας νωρίς στη ταινία. Καθώς η ταινία απεικονίζει με έμφαση τις συνθήκες παγετώνα,...