Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Sense8 (2015)
Το Sense8, από μόνο του, είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από τα έργα του Wachowskis όπως το Matrix ή το Cloud Atlas: μια φιλοσοφική ματιά στο πώς συνδέονται τα ανθρώπινα όντα και τι συνεπάγονται οι ανθρώπινες συνδέσεις. Στην περίπτωση του Sense8, αυτές οι συνδέσεις είναι τηλεπαθητικής φύσης, με οκτώ άτομα από όλο τον κόσμο να μπορούν να αισθάνονται και να βιώνουν τη ζωή...