Έπρεπε κάπως να επεξεργαστώ την υπόθεση καθώς προχωρούσε. Είναι ασφαλές να πούμε ότι διαδραματίζεται σε έναν «φανταστικό» κόσμο του. Βασίζεται σε μια παλιά Ιαπωνική ιστορία και στη συνέχεια διασκευάστηκε σε ένα είδος δυτικού πολιτισμού, απλά κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, εξ ου και η χρήση των «ιπποτών» έναντι των «σαμουράι». Αν έχετε δει το προμόσιον, τότε δεν μπορεί να μην είδατε...
Μια ταινία που δε χρειάζεται να δει κανένας. Πρόκειται για μια απέλπιδα προσπάθεια της συνέχειας της ήδη μέτριας σειράς του Transporter. Αν και στα προηγούμενα, ο Jason Statham έδινε μια νότα αξιοπρέπειας για αυτό το είδος ταινιών τουλάχιστον, εδώ όλα είναι έρμαια της προχειρότητας και της αποτυχίας σε χαρακτήρες, story και σκηνοθεσία. Ούτε οι 3-4 barbies σε καθαρά διακοσμητικό...
Το Έθνος του Ενός Παιδιού (2019)
Για μένα, η πολιτική του ενός παιδιού είχε νόημα όταν ήμουν νεότερος και δεν ήξερα και πολλά. Διορθώστε τον υπερπληθυσμό περιορίζοντας το μέγεθος της οικογένειας. Εύκολο, σωστά; Οι ατομικές ελευθερίες είναι λιγότερες στην κομμουνιστική Κίνα - ο υπερπληθυσμός δεν βοηθά στο συλλογικό καλό αλλά στο ατομικό. Τελικά, μήπως οι περισσότεροι Κινέζοι απλώς συσπειρώνονταν και θυσιάζονταν...