Είναι εύκολο να κοροϊδεύεις την καθολική εκκλησία, αλλά η σάτιρα συχνά επαναλαμβάνεται και γίνεται μάλλον βαρετή. Οι Monty Python είναι εν μέρει υπεύθυνοι γι' αυτό. Εντάξει, λοιπόν εδώ, ένας πάπας εκλέγεται αλλά αντί να παρουσιαστεί στις μάζες έξω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου, παθαίνει νευρικό κλονισμό. Προσλαμβάνεται ψυχοθεραπευτής, αλλά ο πάπας δραπετεύει. Και βρίσκεται...
Ένα πολύ έξυπνο δημιούργημα. Και οι δύο ερμηνείες των πρωταγωνιστών δείχνουν μια περίπλοκη, μερικές φορές συγκρουόμενη ανθρωπότητα με συγκινητικό και προκλητικό τρόπο. Ο Χόπκινς, ως ο ακαδημαϊκός Βενέδικτος XVI που συνειδητοποιεί ότι δεν αισθάνεται πλέον ικανός - για διάφορους λόγους - να παραμείνει Ποντίφικας και ο Pryce ως Καρδινάλιος Μπερογκόλιο με τον οποίο έχει ελάχιστα κοινά...
Γλυκιά Ζωή (2007)
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....