Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Η ιστορία δεν είναι κάτι καινούριο: Ένας άντρας που προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη αυτής που θαύμαζε. Όλοι έχουμε δει κάτι τέτοιο στο παρελθόν και θα δούμε κάτι τέτοιο στο μέλλον. Αλλά σε αυτήν την ταινία η πλοκή δεν είναι σημαντική. Όταν το παρακολουθείτε, απλά ξέρετε πώς θα τελειώσει, και έτσι η εστίαση δεν είναι στην πλοκή αλλά στα πραγματικά γεγονότα στην ταινία και υπάρχουν...
Sleepers (1996)
Δυνατό θέμα, πολλαπλά ζητήματα, χλωμή κινηματογραφική απόδοση που δεν πείθει.. Δεν με συγκίνησε αναλογικά με τα θέματα που διαπραγματευετσι.. Οι πολλοί και "πολύς" αστέρες με μη πειστικές ερμηνείες.. Και μια χτυπητή σεναριακή αδυναμία που τινάζει στον αέρα όλο το σκηνικό που έστησε ο Μπρ. Πητ ως εισαγγελεας: το "άλλοθι" για το οποίο ψευδομαρτηρησε ο παπα- Νίρο, δεν το είχαν επικαλεστει...