Τιμ Μακ Γκροου
Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...
Αυτή είναι ίσως η πιο εκπληκτικά όμορφη ταινία που έχει κάνει ο Ζανγκ. Ο παράγοντας έκπληξη παίζει ίσως ρόλο, καθώς ο σκηνοθέτης είναι τόσο γνωστός για τη χρήση του χρώματος, από το Raise the Red Lantern to Hero και το Curse of the Golden Flower. Αλλά αυτό το έγχρωμο θέαμα εντυπωσιάζει οπτικά από την αρχή μέχρι το τέλος, με ιδιαίτερη μνεία για τα περίπλοκα καλύμματα κεφαλής των...
Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (1997)
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...