CLOSE AD
Pascal BourdiauxGuillaume de Tonquédec, Anne Marivin, Ramzy Bedia
Ευρωπαικός Κινηματογράφος, Κωμωδίες, Οικογενειακές
3.9
Bruno PodalydèsΝτενίς Ποδαλίδης, Μπρούνο Ποδαλίδης, Σαντρίν Καϊμπερλίν
Ευρωπαικός Κινηματογράφος, Κωμωδίες
6.5
Daniele ThompsonΓκιγιόμ Κανέ, Γκιγιόμ Γκαλιέν, Alice Pol
Βιογραφίες, Δραματικές, Ευρωπαικός Κινηματογράφος
6.0
Anne FontaineΦαμπρίς Λουκινί, Τζέμα Άρτερτον, Τζέισον Φλέμινγκ
Αισθηματικές, Δραματικές, Ευρωπαικός Κινηματογράφος, Κωμωδίες
6.4
Bruno PodalydèsΝτενίς Ποδαλίδης, Βαλερί Λεμερσιέ, Isabelle Candelier
Αυτό που Θέλουν οι Γυναίκες (2000)
Παλιά και κλασική με δύο μεγάλα για τότε ονόματα, τον Mel Gibson και την Helen Hunt. Ο ορισμός της ρομαντική κομεντί για μεγάλους με τις αναμενόμενες ανατροπές και έρωτες του αμερικανικού ελαφρού κινηματογράφου. Οι πολλές κλισέ σκηνές και το προβλέψιμο από το πρώτο 10λεπτο happy ending, μας κάνουν να νομίζουμε οτι την έχουμε ξαναδεί. Ωστόσο, πρόκειται για μια χαριτωμένη, χαζοχαρούμενη... Κριτική από Κατερίνα ΜΧ στις 05/10/2019
Η Συμφωνία του Λένινγκραντ (2018)
Τον Σεπτέμβριο του 1941, η γερμανική Wehrmacht περικυκλώνει και αποκλείει το Λένινγκραντ, έχοντας σκοπό να εξολοθρεύσει και τους δύο εκατομμύρια κατοίκους του. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης, στον μαέστρο Karl Eliasberg ανατίθεται μια απίστευτη αποστολή: περιτριγυρισμένος από τη πείνα, το κρύο και τον θάνατο, πρέπει να πραγματοποιήσει την 7η Συμφωνία του Ντμίτρι Σοστακόβιτς... Κριτική από Κώστας Α στις 08/09/2020
Νυχτερινή Καταδίωξη (2015)
Από τον Γιάννη Αγιάννη του Βίκτωρ Ουγκώ μέχρι αυτόν εδώ τον Τζίμι Κόνλον πέρασαν 27 χρόνια. Τόσα (και λιγότερα) χρειάστηκε ο Λίαμ Νίσον για να γίνει από κλασικός ηθοποιός σε fast food του Χόλιγουντ. Συγκεκριμένα από το Η Τιτανομαχία του 2010. Προσωπικά θεωρώ οτι το Νυχτερινή Καταδίωξη ήταν η αρχή της επιστροφής στη ποιότητα. Έτσι λοιπόν, αυτή εδώ η ταινία έχει μια σπίθα από τον... Κριτική από Καλοτυχος στις 11/03/2018
Γραμμές (2016)
H ταινία Lines του Βασίλη Μαζωμένου, είναι ένα πολυεδρικό δράμα αξιώσεων. Ο σκηνοθέτης δημιουργός ρήξεων στη συνέχεια του σώματος του ελληνικού κινηματογράφου, μας δίνει την ανώτερη ως τώρα δημιουργία του, αυτήν ενός συνεπούς σινεμά όπου η ρεαλιστικότητά του εκδηλώνεται, διαμέσου μιας αμιγώς φαινομενολογικής προσέγγισης Κριτική από myfilm στις 29/12/2022