Οι Αμερικανοί κατάφεραν να γελοιποιήσουν ακόμα και το Τσέρνομπιλ. Χιλιοπαιγμένο σενάριο όπου μερικοί ατάλαντοι Αμερικανοί πιτσιρικάδες, ταξιδεύουν κάπου στην Ευρώπη και το ταξίδι τους καταλήγει εφιάλτης. Η σκηνοθεσία είναι χειρότερη και από αυτή του χειρότερου ντοκιμαντέρ και η κάμερα πιο ενοχλητική και από το the blair witch project. Ευτυχώς η παταγωδης αποτυχία όλων των συντελεστών...
Απορίας άξιο πως ο Σβαρτσενέγκερ στα τελευταία χρόνια της καριέρας του αποφάσισε να παίξει σε μια τριτοκλασάτη ταινία δράσης με συνπρωταγωνιστές κάτι άθλιους χαρακτήρες συνοδευόμενη ένα ακόμα χειρότερο μοντάζ. Ειδικά, όταν μόλις ένα χρόνο πριν, τα είχε πάει πολύ καλά με το "Μη μου χαλάς τη μέρα". Η ταινία με το ζόρι βλέπεται αν είσαι πάνω από 15 χρονών
Φόνος στο Λευκό Οίκο (1997)
Έλεος πια με αυτές τις κακογραμμένες ταινίες δράσης του Γουέσλει Σνάιπς, ο οποίος έχει γίνει πάμπλουτος με τα χαμηλά στάνταρτνς του μέσου αμερικανού θεατή. Και πόσες φορές πια πρέπει να μας απασχολήσει η ζωή ενός αμερικανού προέδρου κάτω από τη σκέπη του Λευκού Οίκου; Προτιμήστε κάτι άλλο by far