Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Δυνατό θέμα, πολλαπλά ζητήματα, χλωμή κινηματογραφική απόδοση που δεν πείθει.. Δεν με συγκίνησε αναλογικά με τα θέματα που διαπραγματευετσι.. Οι πολλοί και "πολύς" αστέρες με μη πειστικές ερμηνείες.. Και μια χτυπητή σεναριακή αδυναμία που τινάζει στον αέρα όλο το σκηνικό που έστησε ο Μπρ. Πητ ως εισαγγελεας: το "άλλοθι" για το οποίο ψευδομαρτηρησε ο παπα- Νίρο, δεν το είχαν επικαλεστει...
Οι Καλοκαιρινές Μου Διακοπές (2012)
Δυνατό σενάριο. Έξυπνη ιστορία. Τολμηροί και σκληροί χαρακτήρες. Γνήσια υποκριτική. 96 λεπτά συνολικής ψυχαγωγίας. Αυτό είναι το είδος της ταινίας που ανεβάζει τη διάθεση και μας κάνει να αναρωτιόμαστε "τι θα ακολουθήσει;". Αυτό είναι το είδος της ταινίας που ο Mel Gibson είναι ο καλύτερος και θα έπρεπε να έκανε πάντα τέτοιου είδους ταινίες. Αυτή η ταινία θα του δημιουργήσει σίγουρα...