Καθόλου κακή, την είδα σήμερα στο ΕΡΤ flix. Στην πραγματικότητα θα έλεγα ότι για γαλλική παραγωγή ήταν αρκετά καλή. Ειδικά όταν σκέφτομαι όλες αυτές τις ίδιες ανόητες αμερικανικές ταινίες του ίδιου τύπου που μας βομβαρδίζουν τις τελευταίες δεκαετίες. Οι ηθοποιοί δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί, ούτε μπορούμε να πούμε ότι η ταινία έχει το super σενάριο. Τρεις μικροκακοποιοί αποφασίζουν...
Η ατμόσφαιρα είναι βαθιά σκοτεινή με μια μεσαιωνική εκμετάλλευση Ρώσων εργατών σε ένα απαρχαιωμένο εργοστάσιο στα προάστια μιας μικρής βιομηχανικής πόλης. Αν δεν έχετε γεννηθεί με ασημένια κουτάλια στο στόμα σας ή δεν πάσχετε από επιδεινωμένο αυτισμό, θα πρέπει να βρεθείτε αμέσως σε ενσυναίσθηση με αυτό το πλήθος εργατών χωρίς ελπίδα, που επαναστατούν κυρίως λόγω έλλειψης επιλογής...
Ζευγάρι με το Ζόρι (2018)
Μια τυπική ιστορία ρομαντισμού και κωμωδίας, χωρίς τίποτα καινούριο αλλά οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς και ακόμα κι αν δεν συμπεριλαμβάνεται στον αγαπημένο μου τύπος ταινιών, βρήκα τον εαυτό μου να τη βρίσκει ικανή να κρατήσει το ενδιαφέρον μου καθώς τη παρακολουθούσα. Η Άννα Φάρις και η Εύα Λονγκόρια είναι πολύ καλές εδώ, αλλά ο Eugenio Derbez είναι ακόμα καλύτερος, αρκετά αστείος...