Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία, γιατί τίποτα δεν φτάνει στο τέλος του. Το θέμα και η ιδέα είναι καλά, ωστόσο δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία αναπτύσσεται: οι χαρακτήρες δεν είναι καλά οριοθετημένοι και τα συμπεράσματα ασαφή. Η σχέση της Emma Thompson και του αγοριού που πάσχει από λευχαιμία είναι κι αυτή ασαφής, όπως φαίνεται να είναι...
Κακή ταινία, κλασική φλατ άχαρη ερμηνεία από Κέβιν Κόστνερ και ένας κάκιστος Χαρλεστον ο οποίος είναι ο ηθοποιός "κάπου τον έχω ξαναδεί αυτόν, γνωστός είναι". Σκηνοθεσία για ύπνο με το ζόρι κρατούσα τα μάτια μου ανοιχτά 7 η ώρα το απόγευμα, πλοκή ανύπαρκτη χάνοντας σε αρκετά σημεία το κεντρικό νόημα της η οποία ήταν η ιστορία Μποντ και Κλαντ
Εκείνη (2016)
Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....