Μου άρεσε γιατί προχωρούσε όμορφα ήταν προβλέψιμη μέχρι ενός σημείου.. Ευχαριστήθηκα την σκηνοθεσία και το παίξιμο των ηθοποιών.... Χωρίς όπλα βία και ίντριγκες που όλα αυτά μας έχουν κουράσει στην ζωή και θέλουμε ήρεμη διασκέδαση ... Ηταν σαν γλυκό κρασί.. Την απόλαυσα και έψαξα για να την ξαναδώ....
Σε καμιά περίπτωση δε μπορείς να πεις οτι είναι αδιάφορη. Αν και υπολείπεται της πρωτοτυπίας και της πλοκής της ομώνυμης και πρωτότυπης ταινίας του 1995, στέκεται αξιοπρεπέστατα χωρίς ιδιαίτερες ερμηνείες (άλλωστε πρόκειται για περιπέτεια) αλλά με πολλά χορταστικά εφέ. Ο Ντουέιν Τζόνσον έχοντας ήδη παίξει σε αρκετές - παρόμοιες συνήθως - ταινίες, φαίνεται να έχει ξεπεράσει τα πρώτα...
Μια Ξεχωριστή Μέρα (1993)
Αν και ο Μάικλ Ντάγκλας ποτέ δεν με ενθουσίαζε στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ομολογώ πως σε αυτή εδώ είναι εξαιρετικός και μάλιστα σε έναν ρόλο που δεν τον συνηθίζει, αυτόν του ψυχοπαθή που σταδιακά μεταμορφώνεται σε εγκληματία. Πολύ δυνατός και ο γίγαντας της ηθοποιίας Ρόμπερτ Ντιβάλ στον ρόλο του αστυνομικού. Πέρα από τις καλές αυτές ερμηνείες, η ταινία έχει σε όλη τη διάρκειά...