Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Into the Night (2020)
Είναι σαφές ότι υπάρχουν δύο τύποι θεατών που αξιολογούν διαφορετικά αυτή τη σειρά. Εκείνοι που αναλύουν υπερβολικά κάθε πράγμα και θέλουν να επισημάνουν κάθε κενό στο σενάριο και κάποιοι σαν εμένα που θέλουν απλώς να παρακολουθήσουν κάτι περιπετειώδες. Το είδα απλώς επειδή το Netflix μου έστειλε μια ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι προστέθηκε στη λίστα, οπότε σκέφτηκα...