Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Η ιδέα της μεταφοράς της συνείδησής σε ένα νέο σώμα έχει τεράστιες δυνατότητες διερεύνησης μελλοντικών ηθικών επιπτώσεων και πώς θα επηρεάσει την κοινωνία και τα άτομα. Κανένα από αυτά δεν διερευνήθηκε. Αντίθετα, μόλις ολοκληρώθηκε η "μετανάστευση" του πνεύματος, παίρνουμε ένα βαρετά προβλέψιμο ταξίδι στο Χόλιγουντ ενός τυπικού άντρα που κάνει ό, τι μπορεί για να σώσει το παιδί...
Έντιμος Κλέφτης (2020)
Ωραία ταινία. Χωρίς τεράστιες εκπλήξεις, αλλά σταθερές, ελκυστικές, καλοπροαίρετες σκηνές. Επιπλέον, μέσα στο όριο που θέτονται είναι πολύ πιστευτή. Όσοι διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι η ταινία χαρακτηρίζεται ως ρομαντική, δεν κατάλαβα καθόλου πώς αυτό τη μειώνει κατά κάποιον τρόπο: ο Liam Neeson παίζει πάντα τον Liam Neeson - δεν είναι ηθοποιός χαρακτήρα, είναι ο Liam Neeson....