Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...
Προφανώς το Χόλιγουντ δεν έχει καμία καινούρια ιδέα. Πώς αλλιώς να εξηγήσω αυτήν την ταινία; Έχουμε έναν "συνταξιούχο" εκτελεστή - δάσκαλο πολεμικών τεχνών που ζει μια ήσυχη ζωή και δεν θέλει να αναλάβει άλλη αποστολή. Ένας κυβερνητικός πράκτορας - πρώην φίλος τον εξαναγκάζει να επιστρέψει για να λύσει κάποιες "εκκρεμότητες" και εκείνος θα σκοτώνει κακούς πράκτορες - δολοφόνους...
Μετά τη Στροφή (2015)
Ως μια ταινία επιβίωσης, δεν είναι κακή αλλά δεν φέρνει τίποτα νέο στο τραπέζι. Είναι κάτι περισσότερο από θρίλερ παρά τρόμου, γιατί πραγματικά δεν υπάρχει πολύ αίμα και θάνατος για να μιλήσουμε για τρόμο. Έχοντας αυτό στο μυαλό, η ανατροπή στο τέλος είναι μια ωραία έκπληξη αν και στις περισσότερες ταινίες αυτού του είδους, το τέλος είναι εύκολο προβλέψιμο. Υπάρχει ικανοποιητική...