Την είδα χθες στο ERTFLIX, πρόκειται για μια συνηθισμένη δραματική, αργή, λιτή ταινία, από αυτές που κυκλοφορούν κατά χιλιάδες στα διάφορα φεστιβάλ που γίνονται ανά τον κόσμο. Ξεκινά με κάποιον ενδιαφέρον, σε κάνει να αναρωτιέσαι πως θα εξελιχθεί και που θα καταλήξει, αν και σε καμιά περίπτωση δε μπορώ να πω πως είναι απρόβλεπτη, ούτε το σενάριο ιδιαίτερη τροπή. Έχει κάποιες καλές...
Ο Ολλανδός Paul Verhoeven επιβεβαιώνει ότι είναι ένας λαμπρός σκηνοθέτης της εποχής μας. Αυτή η ταινία περιγράφει τα δυνατά συναισθήματα, για το πάθος που μας έχει δώσει η φύση. Δεν πρέπει να το κρύβουμε, αυτή είναι η φύση μας. Επίσης αυτή η ταινία έχει να κάνει με το πώς μπορείς εύκολα να χειραγωγήσεις τους ανθρώπους με τη βοήθεια της θρησκείας, πώς κάποιος βγάζει πολλά χρήματα...
Ο Άλλος Μου Εαυτός (2011)
Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω