Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, αυτή η ταινία μας υπενθυμίζει ότι ο εθισμός είναι μια ασθένεια που δεν κάνει διακρίσεις: μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή. Πράγματι, ο Nic (Timothée Chalamet) δεν ταιριάζει στο στερεότυπο του τοξικομανή: μεγαλωμένος σε μια στοργική οικογένεια της ανώτερης μεσαίας τάξης, είναι καλός μαθητής και έχει στενή σχέση με τον πατέρα του, David...
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Ο Δρόμος (2009)
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...