Τείνω να παρακολουθώ όλες τις νέες ταινίες κινουμένων σχεδίων που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια. Είναι απλώς καταπληκτικό να παρακολουθούμε κάθε νέα πρόοδο με κάθε νέα ταινία. Το Ο Μεγαλοφυής είναι πραγματικά ευχάριστο να το παρακολουθήσει κανείς, όλες οι λεπτομέρειες και οι μικρές πινελιές το κάνουν ένα υπέροχο σόου. Με σωστό χιούμορ και σοβαρότητα, με έντονο το ερωτικό ενδιαφέρον....
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Μετά τη Στροφή (2015)
Ως μια ταινία επιβίωσης, δεν είναι κακή αλλά δεν φέρνει τίποτα νέο στο τραπέζι. Είναι κάτι περισσότερο από θρίλερ παρά τρόμου, γιατί πραγματικά δεν υπάρχει πολύ αίμα και θάνατος για να μιλήσουμε για τρόμο. Έχοντας αυτό στο μυαλό, η ανατροπή στο τέλος είναι μια ωραία έκπληξη αν και στις περισσότερες ταινίες αυτού του είδους, το τέλος είναι εύκολο προβλέψιμο. Υπάρχει ικανοποιητική...