Μια πολύ ωραία ταινία με τον Μελ Γκίμπσον ακόμα μια φορά στο ρόλο του αστυνομικού και μπαμπά. Η ταινία ξεκινά δυνατά με τη τραγική δολοφονία της κόρης του και ο Γκίμπσον μέσα στη διαφθορά και τις συνωμοσίες προσπαθεί να βρει τους υπαίτιους και να αποδώσει δικαιοσύνη. Παρά το γεγονός οτι στην υπόθεση εμπλέκονται πολλά πρόσωπα και έχει κάποιες ανατροπές, η πλοκή σε όλη τη διάρκεια...
Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...