Ο Ολλανδός Paul Verhoeven επιβεβαιώνει ότι είναι ένας λαμπρός σκηνοθέτης της εποχής μας. Αυτή η ταινία περιγράφει τα δυνατά συναισθήματα, για το πάθος που μας έχει δώσει η φύση. Δεν πρέπει να το κρύβουμε, αυτή είναι η φύση μας. Επίσης αυτή η ταινία έχει να κάνει με το πώς μπορείς εύκολα να χειραγωγήσεις τους ανθρώπους με τη βοήθεια της θρησκείας, πώς κάποιος βγάζει πολλά χρήματα...
Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....
Το Νησί των Καταραμένων (2010)
Το 1954, ο ομοσπονδιακός αστυνομικός Teddy Daniels και ο νέος συνεργάτης του, Chuck Aule, ταξιδεύουν από το Σιάτλ στο νησί Shutter, ένα νησί-φρούριο, για να ερευνήσουν την εξαφάνιση μίας ασθενούς εκεί, της Rachel Solando. Η Rachel είχε μεταφερθεί στο ίδρυμα Ashcliffe, για ψυχικά διαταραγμένους επικίνδυνους εγκληματίες, γιατί έπνιξε τα τρία παιδιά της. Ο Teddy είναι βετεράνος στρατιώτης...