Υπέροχη ταινία. Η καλύτερη της τελευταίας 25ετίας! Από σύλληψη, παίξιμο, σενάριο, ένα θαύμα! Σε κάνει και γελάς, αλλά συγχρόνως σε συγκινεί τόσο γλυκά... Τέτοιες ταινίες σπανίζουν! Η δε μουσική του ανεπανάληπτη. Η συνεργασία Πιοβάνι - Μπενίνι έκανε το θαύμα της! Θα την έχω δει πάνω από δέκα φορές!
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Αρκτική (2018)
Ακόμα μία ταινία επιβίωσης στα χιόνια. Ο πρωταγωνιστής μας μετά από ένα αεροπορικό ατύχημα βρίσκεται μόνος στο παγωμένο τοπίο της αρκτικής. Όχι για πολύ όμως, καθώς στην περιπέτεια του σύντομα θα προστεθεί και ακόμα ένας χαρακτήρας. Χωρίς κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία ή έκπληξη στο σενάριο, η ταινία καταφέρνει να μας κρατήσει σε εγρήγορση μέχρι το τέλος, ένα τέλος που λίγο-πολύ όλοι...