Silvia D'Amico - Ταινίες
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Πήγα στην ταινία με πολύ χαμηλές προσδοκίες και με εξέπληξε ευχάριστα. Η ταινία ήταν στην πραγματικότητα καλή, όχι πολύ καλή αλλά καλή. Η ιστορία ήταν επίσης εντάξει. Σε κάποια σημεία μάλιστα ξεπέρασε ακόμη και τους Avengers. Δυστυχώς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν πολύ σκληρά αυτήν την ταινία. Είδα το Spiderman: Homecoming και δεν κατάλαβα γιατί το έβλεπα. Το Justice League...
Μα Φυσικά και Νοιάζομαι (2020)
Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.