Την είδα χθες. Δε ξέρω από που προκύπτει αυτό το 6.7 της βαθμολογίας. Οι βασικοί χαρακτήρες ήταν σχεδόν αδιάφοροι, ακόμα και ο Χόπκινς υποτονικός. Η πρωταγωνίστρια Τζούλια Στάιλς σαν να μην υπήρχε στη ταινία. Το μόνο αξιοσημείωτο νομίζω ήταν το βαρύ mood της ταινίας, το οποίο λόγω του καιρού που εξελισοταν η ταινία, ήταν όντως "βαθύ" δραματικό
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Κραυγές Αγωνίας (2006)
Καθώς ένα έφηβο κορίτσι κάνει babysitting σε ένα απομονωμένο σπίτι του Κολοράντο, τρομοκρατείται τηλεφωνικά από έναν πιθανό δολοφόνο. Πρόκειται για ένα remake της σχεδόν κλασικής ταινίας τρόμου "Κραυγές Αγωνίας" του 1979 με την Κάρολ Κέιν, που ουσιαστικά κρατά τα αρχικά 20 λεπτά της πρωτότυπης ταινίας και τα "τεντώνει" ώστε να κρατήσει 87 λεπτά! Άρα είναι περιττό να πούμε ότι η...