Εδώ τα πράγματα είναι αμφίρροπα. Από τη μία η συνηθισμένη χολιγουντιανή υπερβολή καθώς ένας σούπερ μπαμπάς προστατεύοντας την κόρη του σκοτώνει όποιον βρει στο πέρασμα του. Από την άλλη δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη διαφορετικότητα του ρόλου του Mel Gibson αυτή τη φορά, ο οποίος αν και σε μεγάλη ηλικία έχει την ένταση και το παρουσιαστικό ενός νεότερου ηθοποιού. Να υπογραμμίσουμε...
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Πόλη Υπο Κατοχή (2019)
Από τις χειρότερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έχω δει. Η επιστημονική φαντασία περιορίζεται μόνο ως θεωρία καθώς οι σκηνές που την αφορούν είναι ελάχιστες. Το ίδιο και τα οπτικά εφέ. Το σενάριο από τη μία είναι μπερδεμένο από την άλλη πολυπαιγμένο και δε λέει και τίποτα. Τα δύο μεγάλα ονόματα της ταινίας Τζον Γκούντμαν και Βέρα Φαρμίγκα εμφανίζονται ελάχιστα. Οπωσδήποτε...