Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Τα Πάθη του Χριστού (2004)
Και τι δεν έχει ειπωθεί γι αυτή την ταινία...Για αρχή, θα σχολιάσουμε τη βιαιότητά της, καθώς 100 από τα 126 λεπτά της ταινίας αφορούν ειδικά και περιγραφικά τα μαρτύρια του Ιησού. Για να συνεχίσουμε, η προσπάθεια είναι σίγουρα φιλόδοξη και τεχνικά καταρτισμένη, αλλά με μετριοπαθείς ερμηνείες και αρκετή δόση υπερβολής από τον Μελ Γκίμπσον (ο οποίος χρηματοδότησε την ταινία με $25...