Αυτή η ταινία είχε πολλές δυνατότητες. Ξέρω ότι ήταν μια υπερβολική δραματοποίηση μιας πραγματικής κατάστασης, αλλά αισθάνομαι ότι θα μπορούσε να έχει δώσει πολύ περισσότερα. Υπάρχουν μέρη της ταινίας που είναι πολύ δυνατά και μπορούν να σας ενθουσιάσουν ή να αισθανθείτε απορροφημένοι από την ταινία, αλλά αυτά χάνονται γρήγορα. Το τέλος την έσωσε κάπως. Θα ήθελα πολύ να δω ένα remake...
Το ξέραμε ότι ο Μαρκ Ράφαλο είναι πολύ καλός ηθοποιός αλλά εδώ πέρα είναι στα αλήθεια συναρπαστικός. Και μάλιστα σε έναν πολύ ιδιαίτερο ρολό που δεν τον έχουμε συνηθίσει. Μετά βέβαια ασχολήθηκε με τις χαζοταινίες της marvel και από ηθοποιός έγινε χαζοσούπερ ήρωας... Στην ταινία μας τώρα, υποδύεται έναν σούπερ μπαμπά με προβλήματα διπολικής διαταραχής. Μέσα στην τρέλα του γίνεται...
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...