Η ταινία ήταν χειρότερη από απλά μια απογοήτευση - ήταν ένα απογοητευτικό χάος ενός παζλ που δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω καθώς γινόταν όλο και πιο περίπλοκο. Το νόημα της ιστορίας είναι να ανακαλύψεις ποιά είναι η ιστορία. Μετά από περίπου 30 λεπτά δε με ένοιαζε πλέον γιατί ήταν τόσο απίστευτα συγκεχυμένο που δεν είχα άλλη επιλογή από το να το παρατήσω. Δεν μπορούσα να καταλάβω...
Η Τζόντι Φόστερ είναι καταπληκτική ως συνήθως παίζοντας μία μηχανικό αεροσκαφών, τη πρόσφατη χήρα και μητέρα ενός κοριτσιού, που αντιμετωπίζει τον τρόμο και τον φόβο καθώς βρίσκεται σε μία πτήση από τη Γερμανία προς τη Νέα Υόρκη: η κόρη της εξαφανίζεται και κανείς δεν παραδέχεται ότι την έχει δει ποτέ μέσα στο αεροπλάνο. Ηθελημένα ή όχι, η ταινία παίρνει τη βάση από το λατρεμένο...
Δέκα Δολοφόνοι για τον Ντετέκτιβ Μάρλοου (1975)
Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...