Σχέδιο Πτήσης (2005)

Flightplan

Υπόθεση: Η Κάιλ Πρατ είναι αεροναυπηγός. Όταν ο σύζυγός της σκοτώνεται, καλείται να πετάξει από το Βερολίνο στη Νέα Υόρκη προκειμένου να τον κηδέψει κατά πως πρέπει. Στο υπερατλαντικό ταξίδι είναι μαζί της η μικρούλα κόρη της, Τζούλια.
Μετά την είσοδό τους στο αεροπλάνο, η Κάιλ κουρασμένη ψυχικά περισσότερο, πέφτει σε βαθύ ύπνο. Τρεις ώρες μετά και ενώ το αεροπλάνο βρίσκεται πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό, ξυπνάει για να διαπιστώσει πως η κόρη της δεν βρίσκεται δίπλα της.
Αρχίζει να την ψάχνει στην αρχή πιο ψύχραιμα και στη συνέχεια με αγωνία. Παραδόξως, το πλήρωμα και οι συνεπιβάτες της καταθέτουν ότι η Κάιλ ήταν στο ταξίδι μόνη της από την αρχή...
Κανείς δεν είδε ποτέ το κοριτσάκι της... Η Κάιλ ψάχνει ολόκληρο το hi-tech αεροπλάνο που και η ίδια συνέβαλε στον σχεδιασμό του.
Θα καταφέρει η Κάιλ να λύσει το μυστήριο και να σώσει την αγνοούμενη κόρη της, πριν να αρχίσει να αμφιβάλει και η ίδια για την ύπαρξή της, αλλά και για τη δική της ψυχική υγεία;
Αγωνία στα 30.000 πόδια...

Βαθμολογήστε την ταινία!

Βαθμολογήθηκε

Κριτική ταινίας από τους επισκέπτες

  • Jon07 14/11/2020 09:08

    Sky Marshal Carson: Πίτερ Σάρσγκααρντ

  • Θεωνη παπαδημητριου 14/11/2020 02:19

    Πως λεγόταν ο πρωταγωνιστής που δυσκόλεψε την Τζοντυ..εννοώ ο Αμερικανοις ηθοποιός

  • Jon07 20/10/2020 09:01

    Η Τζόντι Φόστερ είναι καταπληκτική ως συνήθως παίζοντας μία μηχανικό αεροσκαφών, τη πρόσφατη χήρα και μητέρα ενός κοριτσιού, που αντιμετωπίζει τον τρόμο και τον φόβο καθώς βρίσκεται σε μία πτήση από τη Γερμανία προς τη Νέα Υόρκη: η κόρη της εξαφανίζεται και κανείς δεν παραδέχεται ότι την έχει δει ποτέ μέσα στο αεροπλάνο. Ηθελημένα ή όχι, η ταινία παίρνει τη βάση από το λατρεμένο και κλασικό "Ο Ύποπτος του Πύργου του Λονδίνου" (Bunny Lake is Missing), αλλά στη συνέχεια πηγαίνει με τον δικό του τρόπο για ένα συναρπαστικό δεύτερο μισό. Το σενάριο είναι σχεδιασμένο προσεκτικά και δεν αφήνει κανένα κενό και αυτό μπορεί να είναι το μόνο σφάλμα του: η πλοκή έχει σχεδιαστεί τόσο ομαλά που χάνει την ένταση. Κατά ειρωνικό τρόπο, το άνοιγμα (με την Foster να κάνει διευθετήσεις σχετικά με τον θάνατό του συζύγου της και αργότερα να αισθάνεται ότι παρακολουθείται από το παράθυρο του διαμερίσματός της) μοιάζει με ένα τρομακτικά όνειρο, αλλά ο σκηνοθέτης γίνεται πολύ πιο ρεαλιστικός όταν η δράση μετακινείται στο αεροπλάνο. Κατά την άποψή μου, η ταινία θα μπορούσε πραγματικά να χρησιμοποιήσει περισσότερο από αυτόν τον σουρεαλισμό. Παρόλα αυτά, παραμένει μια πολύ καλή ταινία με εξαιρετικές ερμηνείες από όλους

Έχετε δει αυτή τη ταινία; Γράψτε μια κριτική
Για να βαθμολογήσετε τη ταινία, η κριτική σας πρέπει να ξεπερνά τους 350 χαρακτήρες