Αυτή η ταινία έχει όμορφη οπτική για τους θεατές: τα κοστούμια και τα σκηνικά κόβουν την ανάσα και η κινηματογράφηση είναι εντυπωσιακή. Αλλά είχα κάποια ανάμεικτα συναισθήματα όταν τελείωσε κι αυτό οφειλόταν εν μέρει στο σενάριο, που κατά διαστήματα φαινόταν βαρετό, με επιφανειακούς διαλόγους και κάποια απότομα άλματα στο χρόνο, με τα οποία προσπάθησαν να ξεπεράσουν ανεπιτυχώς...
Βγηκαμε απο την αιθουσα του κινηματογράφου ολοι με εναν κομπο στον λαιμο. Κατα την διαρκεια της ταινιας τα συναισθήματα ειχαν σκαμπανεβασματα. Στην μια φαση θα μας εβλεπες ολους να κλαίμε (σίγουρα και με υπολοιπα απο προσωπικες μας στιγμές) και στην αλλη φάση να πεθαίνουμε απο τα γελια. Απίστευτη ερμηνεία απο ολους τους ηθοποιούς!!! (Μας επαιζαν στο μικρο τους δαχτυλακι) Αλλα αξιέπαινη...
Κάλλιο Αργά Παρά Αργότερα (2003)
Γενικά, δεν μου αρέσει ο Τζακ Νίκολσον, αν και σίγουρα πιστεύω ότι είναι πολύ ταλαντούχος ηθοποιός ... έτσι παρακολούθησα αυτήν την ταινία κάπως απρόθυμα μετά από σύσταση ενός φίλου. Προς έκπληξή μου, μου άρεσε. Και εγώ είμαι γυναίκα "μιας συγκεκριμένης ηλικίας" και βρέθηκα να ταυτίζομαι σε αυτήν την ταινία στο πλαίσιο της ηλικίας της Diane Keaton. Γέλασα με δάκρυα με την δημιουργικότητά...