Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά
Η Πλατφόρμα (2019)
Θελει γερό στομάχι. Πολυ ιδιαίτερη ταινία που όντως περνάει κάποια μηνύματα κ μας δείχνει πώς είναι δομημένη η κοινωνία μας.Τα άγρια ένστικτα του ανθρώπου ειδικα οταν είναι για την επιβίωση του.Αλλα μόνο για την επιβίωση του;;; Κάποιοι λίγοι παλεύουν για την αλλαγη της κοινωνίας κ πολλοί σκεφτόνται μόνο το Εγώ!