Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Η Παρακολούθηση (2008)
Ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον εδώ βρίσκεται στον ρόλο ενός ρατσιστή αστυνομικού, του οποίου η ησυχία και οι αρχές διαταράσσονται με τον ερχομό ενός προοδευτικού ζευγαριού στη γειτονιά του, ζευγάρι που υποδύεται ο Πάτρικ Γουίλσον με την Κέρι Ουάσινγκτον. Μικρό το καστ, απλό το σενάριο, ίσα ίσα να περάσει καλά η ώρα μας. Ο πρωταγωνιστής μας Τζάκσον κάνει καλά αυτό που κάνει και γενικά η ταινία...