Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Προσωπικά θεωρώ οτι είναι η καλύτερη ταινία του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel και ίσως τη τελευταία καλή ταινία εκδίκησης στα πρότυπα που καθιέρωσε σε τέτοιου είδους ταινίες ο Arnold Schwarzenegger τη δεκαετία του '90. Η ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ, έχει τα πάντα, δράση, δράμα, αγωνία, γέλιο και φαντασία και όλα αυτά τυλιγμένα σε μια υπέροχη σκοτεινή και παρακμιακή...
Ο Δικαστής (2014)
Να πω κι εγώ με τη σειρά μου οτι δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τον Ντάουνι Τζούνιορ ως ηθοποιό, ωστόσο εδώ έχει έναν αξιοπρεπή ρόλο, σε σχέση με το Avengers και το Iron Man, όπου και σαν χαρακτήρας και σαν ηθοποιός είναι για τα πανηγύρια. Φυσικά ο Ρόμπερτ Ντιβάλ ως ο δικαστής δικαίως κλέβει τη παράσταση και σίγουρα πρόκειται για μια δυνατή δραματική ταινία με ένα μη συνηθισμένο και έξυπνο...