Μια από τις αναμφίβολα επιτυχημένες ταινίες δράσης-φαντασίας της δεκαετίας του '90. Σήμερα, με δυσκολία βλέπεται, έχει όμως το στοιχείο καλτ γι αυτούς που έζησαν αυτές τις ταινές εν τη γεννέσει τους. Χαρακτηριστικό αυτών των ταινιών και γενικότερα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, είναι οτι πάρα το γεγονός οτι αναφέρονται στο μέλλον, δεν μπορούν να αγγίξουν καν τη πραγματικότητα...
Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Πορφυρά Ποτάμια (2000)
Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στην ταινία ήταν ο Ρενό να βρίσκεται στη σκιά του Κασέλ. Στα νιάτα του ο 2ος φαίνεται να επικρατεί στον ρόλο του πρωτάρη πλην cool αστυνομικού έναντι του παλαίμαχου, γηραιότερου αστυνομικού που υποδύεται ο Ρενό. Το σενάριο καλό αν και λίγο παρατραβηγμένο, είναι ο ορισμός του αστυνομικού θρίλερ. Εξαιρετική η σκηνοθεσία και φωτογραφία. Γενικά...