Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Ο Liam Neeson επιστρέφει στο "Ο Μεσάζοντας" και συνεχίζει την πρόσφατη παράδοση για ρόλους προσανατολισμένους στη δράση. Η ταινία έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση, αλλά αφού πέρασαν τα πρώτα 30 λεπτά της ταινίας στήνοντας τους χαρακτήρες και το σενάριο. ξεφεύγει γρήγορα από το θέμα και ακολουθεί έναν πολύ ασφαλή αλλά και αντικρουόμενο δρόμο προς το τέλος. Ένα γεγονός που μας απογοητεύει...
Το Έθνος του Ενός Παιδιού (2019)
Για μένα, η πολιτική του ενός παιδιού είχε νόημα όταν ήμουν νεότερος και δεν ήξερα και πολλά. Διορθώστε τον υπερπληθυσμό περιορίζοντας το μέγεθος της οικογένειας. Εύκολο, σωστά; Οι ατομικές ελευθερίες είναι λιγότερες στην κομμουνιστική Κίνα - ο υπερπληθυσμός δεν βοηθά στο συλλογικό καλό αλλά στο ατομικό. Τελικά, μήπως οι περισσότεροι Κινέζοι απλώς συσπειρώνονταν και θυσιάζονταν...