Τι να πω δε κατάλαβα τίποτα. Η ταινία φαινόταν λίγο κουλη απ'την αρχή αλλά έλεγα κάπως θα μας βάλει ο σκηνοθέτης στο νόημα. Αλλά οι σκηνές γινόντουσαν όλο και πιο ακαταλαβιστηκες και οι διάλογοι των πρωταγωνιστών: "τι θέλει να μας πει ο ποιητής"; Αν κάποιος έπιασε το μήνυμα της ταινίας ας μου το πει και μένα έτσι για να μου φύγει η απορία.. 2 ολόκληρες ώρες απορίας!..
Η πλοκή της ταινίας μοιάζει με το "Κάθε Φορά, Πρώτη Φορά" με τη Ντρου Μπάριμορ, όπου μια γυναίκα ξυπνά κάθε πρωί ξεχνώντας όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν της, μετά το ατύχημα που προκάλεσε την αμνησία της. Ωστόσο, η ταινία κάνει καλή δουλειά κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού, μαντεύοντας συνεχώς ποιος χαρακτήρας είναι αληθινός και ποιος είναι ο κακός της υπόθεσης, μέχρι...
Γκοτζίλα (1998)
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...