Ενώ βρήκα το "Η Διαδοχή" τρομακτικό - μια ταινία που έχει πολλά κοινά με αυτή εδώ - θα δίσταζα να περιγράψω το Μεσοκαλόκαιρο ως τέτοιο. Έχει κι αυτό το μερίδιό της σε μια φρικτή ιστορία, αλλά η πιο γήινη φύση της επικεντρώνεται στον τρόμο και τα συναισθήματα του ανθρώπου. Είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και καταθλιπτικές ταινίες τρόμου που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Το ξεκίνημα...
Ποιος θα πίστευε ότι οι σκηνές δύο ελαφιών, που κινούνται αργά μέσα από ένα χιονισμένο δάσος, θα μπορούσαν να είναι τόσο σημαντικές; Εκτός από τα όμορφα πλάνα της φύσης, υπάρχει ένα ιδιαίτερο νόημα σε αυτές, όταν αποδεικνύεται ότι και οι δύο πρωταγωνιστές ονειρεύονται οτι είναι ελάφια. Αυτή είναι η μαγεία του κινηματογράφου: να δίνει στις εικόνες ένα βαθύτερο συναισθηματικό νόημα...
Οι Περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν (1988)
Μακραν η πιο υπέροχη ταινία περιπέτειας και φαντασίας της δεκαετίας του '80 και προσωπικά η πιο αγαπημένη μου.. Ως παιδί ηταν η πρώτη ταινία που θυμάμαι να βλέπω και να με συγκινεί σε τοσο μεγαλο βαθμό που την επομενη μερα την περιέγραφα με απίστευτο ενθουσιασμό στους φίλους μου! Ενα παραμυθένιο αριστούργημα απο την αρχη ως το τελος που σε παρακινεί να ονειρευτείς πως γίνεσαι κι...