Ο Εξαφανισμένος Φάκελος (2018)

Black Tide

Fleuve noir

Υπόθεση: Ο Ντάνυ, έφηβος γιος της οικογένειας Αρνώ, εξαφανίζεται. Ο Φρανσουά Βισκόντι (Vincent CΑSSEL), ένας καταπονημένος και απογοητευμένος ντετέκτιβ της αστυνομίας, αναλαμβάνει την υπόθεση. Ο Φρανσουά ξεκινά τις έρευνες για τον αγνοούμενο νεαρό, ενώ ταυτόχρονα μοιάζει απρόθυμος να ασχοληθεί με τον δικό του 16χρονο γιο, Ντενί.

Ο Γιαν Μπελαίλ (Romain DURIS), πρώην καθηγητής του Ντάνυ, όταν μαθαίνει για την εξαφάνιση του μαθητή του, δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις και προσφέρεται να συνεισφέρει στις έρευνες της αστυνομίας. Όμως, καθώς η υπόθεση οδηγείται προς ένα τέλος, τίποτα πια δεν μοιάζει να είναι όπως εμφανιζόταν στην αρχή

Βαθμολογήστε την ταινία!

Βαθμολογήθηκε

Κριτική ταινίας από τους επισκέπτες

  • Μαριτα 07/12/2022 10:59

    Η ταινία λέγεται Black Tide στα Αγγλικά, δηλαδή Μαύρη Παλίρροια και Fleuve Noir στα Γαλλικά, δηλαδή Μαύρος Ποταμός. Στα Ελληνικά λέγεται ο Εξαφανισμένος Φάκελος - δεν ξέρω πως τους ήρθε αυτή η ιδέα, αλλά δεν υπάρχει κανένας φάκελος εξαφανισμένος, ούτε καν υπάρχει φάκελος. Ο Βίνσεντ Κασέλ, παρά τα 54 του έτη όταν γυρίστηκε η ταινία, φαίνεται γερασμένος και κουρασμένος (και στη ταινία και στη πραγματικότητα) και είναι ίσως ώρα να αποσυρθεί αν δεν έχει να μας δείξει κάτι ενδιαφέρον. Για τη ταινία τώρα. Είναι ένα θρίλερ για την εξαπάτηση και την αυταπάτη. Είναι επίσης ένα θρίλερ για την ηθική και σεξουαλική παρέκκλιση που μπορεί να κρύβεται πίσω από ακόμα και τις πιο φυσιολογικές καταστάσεις. Μια αρκετά σκοτεινή ταινία που διαχέει απειλή, αποξένωση και δυστυχία σε κάθε χαρακτήρα. Ο ρυθμός είναι αργός και η τελική αποκάλυψη φαίνεται κάπως βιαστική - ίσως και περιττή - από πλευράς σεναρίου
    Τους δύο "αντίπαλους" πρωταγωνιστές, τους υποδύονται οι Vincent Cassel και Romain Duris. Και οι δύο άντρες είναι καλοί ηθοποιοί, αλλά εδώ επιδίδονται σε σοβαρές υπερβολές. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με καρικατούρα παρά με χαρακτήρα: τόσο ο φασαριόζος αστυνομικός όσο και ο άστοχος, επικίνδυνα φιλόδοξος χίπστερ χρειάζονταν περισσότερο ρεαλισμό και περισσότερο χρώμα. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς από τους παράγοντες της ταινίας δεν παρενέβη για να επισημάνει ότι το λιγότερο μπορεί να είναι περισσότερο. Γενικά, πρόκειται για μια ταινία μάλλον αδιάφορη, με άχρηστα μπερδεμένη πλοκή, με πολλά ανοικτά μέτωπα που μάλλον κουράζει παρά μαγνητίζει. Κάτω του μετρίου

Έχετε δει αυτή τη ταινία; Γράψτε μια κριτική
Για να βαθμολογήσετε τη ταινία, η κριτική σας πρέπει να ξεπερνά τους 350 χαρακτήρες