Ο κορεατικός κινηματογράφος παράγει καλές ταινίες που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Έχοντας δει το Παράσιτα, αποφάσισα να ρίξω μια ματιά σε αυτήν την τόσο αναγνωρισμένη ταινία. Ο πρωταγωνιστής του Το Παιχνίδι με τη Φωτιά είναι ένας αφελής νεαρός Κορεάτης, ο Jongsu, που συμμετέχει σε μια ζωή που γίνεται σταδιακά πιο ενδιαφέρουσα σε κάθε σκηνή, αλλά δεν παθιάζεται μέχρι να ερωτευθεί...
Την είδα χθες στο ERTFLIX, πρόκειται για μια συνηθισμένη δραματική, αργή, λιτή ταινία, από αυτές που κυκλοφορούν κατά χιλιάδες στα διάφορα φεστιβάλ που γίνονται ανά τον κόσμο. Ξεκινά με κάποιον ενδιαφέρον, σε κάνει να αναρωτιέσαι πως θα εξελιχθεί και που θα καταλήξει, αν και σε καμιά περίπτωση δε μπορώ να πω πως είναι απρόβλεπτη, ούτε το σενάριο ιδιαίτερη τροπή. Έχει κάποιες καλές...
Σκέφτομαι να Βάλω Τέλος (2020)
Τι να πω δε κατάλαβα τίποτα. Η ταινία φαινόταν λίγο κουλη απ'την αρχή αλλά έλεγα κάπως θα μας βάλει ο σκηνοθέτης στο νόημα. Αλλά οι σκηνές γινόντουσαν όλο και πιο ακαταλαβιστηκες και οι διάλογοι των πρωταγωνιστών: "τι θέλει να μας πει ο ποιητής"; Αν κάποιος έπιασε το μήνυμα της ταινίας ας μου το πει και μένα έτσι για να μου φύγει η απορία.. 2 ολόκληρες ώρες απορίας!..