Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Εντελώς κακή ταινία, βασισμένη μόνο σε στιγμές γέλιου (άλλοτε καλές, άλλοτε άβολες), αλλά και Καθαρά στην εμφάνιση των σέξι κοριτσιών. Ειδικά της πρωταγωνίστριας, που παίζει την χαζοχαρούμενη ξανθιά που φεύγει από το πλεϊμπόι. Ταινία χωρίς αρχή και τέλος, Που χάνεται μέσα στην μετριότητα, με τρικυμία στο σενάριο. Με ανούσιες στιγμές πανηγυριών για το τίποτα, (τη στιγμή που παίζε...
Η Τιμή μου Ήταν Πίστη (2016)
Μια ταινία που ακολουθεί έναν γερμανό στρατιώτη σε διάφορες φάσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του οποίου η πίστη στη πατρίδα γεμίζει αμφιβολίες καθώς ανακαλύπτει τη βαθύτερη ιδεολογία του Γ' Ράιχ. Μια τίμια γερμανική παραγωγή, με αρκετές πολεμικές σκηνές και με καλή αφήγηση μέσα από τα μάτια ενός στρατιώτη, αντικατοπτρίζει μια άλλη πλευρά της "κακής" Γερμανίας, αυτής των ανθρώπων...