Εδώ έχουμε κάτι πολύ καλό που ακούει στο όνομα woody harrelson. Φυσικά και πρόκειται για έναν από τους καλύτερους καθαρόαιμους Αμερικανούς ηθοποιούς της τελευταίας δεκαετίας. Από την άλλη έχουμε μία ταινία τελείως αμερικανιά με το κλασικό σενάριο του κακού αστυνομικού, βυθισμένου στις αμαρτίες, πού αγνοεί τις διαδικασίες και αυτοδικεί. Το αποτέλεσμα παραείναι μέτριο για τα δικά...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
The Post: Απαγορευμένα Μυστικά (2017)
Αν υπάρχει μια χώρα που οι κινηματογραφικές της παραγωγές ασχολούνται με τη πολιτική, με διαφορά από τις υπόλοιπες, αυτή είναι η Αμερική. Κι αυτό γιατί η πολιτική αποτελεί μεγάλο κομμάτι της ζωής των Αμερικανών αλλά και γιατί τα πολιτικά σκάνδαλα αποκαλύπτονται πολύ "ηχηρά". Με ένα σκάνδαλο λοιπόν διαπραγματεύεται η ταινία αυτή καθώς αφηγείται την αληθινή ιστορία των προσπαθειών...