Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Υπάρχει μια ατάκα της Kristin Scott Thomas στην ταινία που λέει "Χρειαζόμαστε μια καλή ιστορία για τη Μέση Ανατολή που δεν θα έχει εκρήξεις"! Σοβαρά τώρα, το "Ψαρεύοντας Σολομούς στη Υεμένη" είναι απλά απολαυστικό για να το παρακολουθήσετε. Έχω να δω ταινία με τέτοια ευχαρίστηση από το "Hugo". Αυτό που το καθιστά τόσο απολαυστικό είναι η αίσθηση του χιούμορ, η χιουμοριστική ασέβεια...
Θεέ μου τι σου Κάναμε; (2014)
Προσωπικά τη βρήκα χαριτωμένη. Δεν είναι η κωμωδία που θα πέσεις κάτω από τα γέλια, αλλά διαθέτει ένα κωμικό και πρωτότυπο σενάριο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γαλλικό χιούμορ έτσι όπως αποδίδεται, υπάρχει ωστόσο μια περιττή χρήση των ρατσιστικών διαλόγων μεταξύ των διαφόρων φυλών. Εκτός από τον κύριο ρόλο του ατυχή πατέρα, που υποδύεται εξαιρετικά ο Κριστιάν Κλαβιέ, πρέπει να πω...